چاشنی های زیادی وجود دارد، از سس مایونز و سس گوجه فرنگی گرفته تا سس سویا و تاباسکو. پونزو، کیمیچوری، سس سالاد… فهرست بی پایان است.
محصولات تبدیل شده به سس های خانگی، این سس ها به خوبی با گوشت، ماهی یا سبزیجات ست می شوند من یک بار کسی را می شناختم که حتی سس سویای کم نمک را مستقیماً از بطری می نوشید.
برای سس فلفل تاباسکو، این کار پیچیده تر است، زیرا آنها کمتر همه کاره هستند به عنوان مثال، سس بوردلز با گوشت گاو به خوبی تطبیق می یابد، اما در حال حاضر برای گوشت بره زیاد است.
Béarnaise کمی آشتیجویانهتر است، اما ترخون، که عطر قدرتمندی مانند توپخانه به آن میدهد، ارزش مشترک جهانی ندارد.
سس نعناع، فقط انگلیسی ها و هندی ها می توانند آن را بخورند: این ترکیب شیرین و بسیار اسیدی واقعاً چیزی نیست که بتوانیم آن را یک طعم جهانی بنامیم.
با این حال، این سس های تند تنها زمانی خوب هستند که حساسیت، کیفیت محصول و دانش در آن دخیل باشد احتمالاً به همین دلیل است که نسخه های صنعتی این دستور العمل ها بسیار کم رنگ هستند در واقع، قرار دادن همه این “اگر” در بطری دشوار است.
سسهای گوجهفرنگی تقریباً خوب هستند، اما حتی اگر بتوانیم بگوییم که میگذرد، هنوز با کمال فاصله داریم.
ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما بسیار مهم است که در مورد نوع گوجه فرنگی استفاده شده بدانید زیرا آنها بدون شک مهمترین ماده یک سس گوجه فرنگی خوب هستند!
بسته به روش تولید و تنوع مورد استفاده یا خمیر یا کنسانتره بودن آنها می توانند آبدار، تند، شیرین، شور یا طعم ملایم و نامتعادل باشند. سسهای ما با گوجهفرنگی آلویی که در آبروزو، ایتالیا رشد میکنند، درست میشوند آنها همچنین حاوی گوجه فرنگی از گونه datterino هستند که در منطقه همسایه، تولید می شوند.
گوجهفرنگیهای کوچک و کشیده به شکل خرما هستند که نام خود را از آن گرفتهاند این غنای خاک آتشفشانی است که به طور طبیعی طعم نرم و شیرینی به این گونه گوجه فرنگی می دهد که مستقیماً در حومه وزوویوس برداشت می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.