آب نمک روشی برای نگهداری مواد غذایی است که بیشتر از همه برای سبزیجات و ترشی انبه رودان ، سبزی ها یا سبزیجات با قوام نه چندان نرم و طعم قوی نشان داده شده است.
ترشی عبارت است از نگهداری غذا در محلول آبی کلرید سدیم، نمک خوراکی معمولی. این یک تکنیک حفاظتی باستانی است که از نیاز به حفظ غذاهای فاسد شدنی در زمانی که یخچال هنوز وجود نداشت، نشات گرفته است.
امروزه انجماد و انجماد در صنایع غذایی حرف اول را می زند و نگهداری در آب نمک تقریباً منحصراً برای مواد غذایی فوق الذکر و در تولید صنفی کنسرو زیتون، فلفل، فلفل، فلفل، بادمجان و حتی ماهی هایی مانند آنچوی و شاه ماهی استفاده می شود.
علاوه بر نگهداری غذاها می توان از آب نمک برای پخت آنها نیز استفاده کرد. به ماهی یا گوشت فکر کنید. در میان سبزیجاتی که به بهترین وجه می توانند.
و آنچه در آب نمک نگهداری شوند که باعث می شود طعم و عطر عملاً بدون تغییر باقی بماند زیتون، غوره، بادمجان، فلفل، کنگر فرنگی و همچنین ترافل.
دو نوع آب نمک وجود دارد، شیرین و قوی، بسته به غلظت نمک که در اندازه گیری می شود، یعنی با چگالی سنج شیرینی ها دارای دامنه هستند، آنهایی که قوی ها هستند.
آب نمک هم برای کنسروها به معنای دقیق و هم برای نیمه کنسروها، به عنوان مثال، آنچوی ها استفاده می شود. از آب نمک می توان برای نگهداری کوتاه مدت غذاها و همچنین برای مدت کوتاهی مانند ماهی تازه استفاده کرد.
حاوی سدیم، مصرف بیش از حد غذاهای نگهداری شده در آب نمک می تواند باعث ایجاد اختلال شود غذاهای موجود در آب نمک برای کسانی که از فشار خون شریانی رنج می برند توصیه نمی شود.
مصرف بیش از حد آن در هر صورت می تواند باعث افزایش خطرناک سطح سدیم شود حتی برای کسانی که از این اختلال رنج نمی برند.
بنابراین مصرف مکرر غذاهایی که در آب نمک نگهداری می شوند، حتی برای کسانی که مشکلات خاصی از فشار خون ندارند، که چندان مناسب نیست، بدون اینکه فراموش کنند که روده نیز از آن سود نمی برد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.