ساخت باتری با استفاده از ظروف چینی

ظروف چینی، شیشه‌ای با بدنه سفید و ریزدانه که معمولاً شفاف است و از ظروف سفالی متخلخل، مات و درشت‌تر متمایز می‌شود. تمایز بین ظروف چینی و ظروف سنگی، دسته دیگر مواد سفالی شیشه‌ای، کمتر مشخص است. در چین، چینی به عنوان سفالی تعریف می شود که در هنگام ضربه زدن طنین انداز است.

در غرب، این ماده ای است که وقتی در برابر نور قرار می گیرد، شفاف است. هیچ یک از این دو تعریف کاملاً رضایت بخش نیستند: برخی از ظروف چینی با گلدان های سنگین مات هستند، در حالی که برخی از ظرف یکبار مصرف با گلدان های نازک تا حدودی شفاف هستند. کلمه چینی از porcellana گرفته شده است که توسط مارکوپولو برای توصیف سفال هایی که در چین دیده استفاده می کند.

سه نوع اصلی چینی عبارتند از پرسلن درست یا خمیر سخت. مصنوعی، یا خمیر نرم، چینی؛ و چین استخوانی ظروف چینی اولین بار در چین ساخته شد – به شکل ابتدایی در زمان سلسله تانگ (618-907) و به شکلی که در غرب در زمان سلسله یوان (1279-1368) شناخته شده است.

این چینی واقعی یا خمیر سخت از پتونتس یا سنگ چینی (سنگ فلدسپاتی)، جیوه در تلویزیون قدیمی پارس آسیاب شده به پودر و مخلوط با کائولن (خشت چینی سفید) ساخته شده است. در حین شلیک، در دمای حدود 1450 درجه سانتیگراد (2650 درجه فارنهایت)، پتونتس منجمد شد، در حالی که کائولن اطمینان حاصل کرد که جسم شکل خود را حفظ می کند.

تلاش سفالگران اروپایی قرون وسطی برای تقلید از این چینی نیمه شفاف چینی منجر به کشف نهایی ظروف مصنوعی یا خمیر نرم، مخلوطی از خاک رس و شیشه آسیاب شد که نیاز به پخت «نرم‌تر» (حدود 1200 درجه سانتیگراد یا 2200 درجه فارنهایت) داشت.

نسبت به چینی خمیر سخت اگرچه یک شباهت ظاهری وجود دارد، اما قیمت پتو گلبافت یک نفره دیجی کالا به طور کلی با بدنه نرم‌تر آن از چینی واقعی قابل تشخیص است. به عنوان مثال می توان آن را با یک سوهان برش داد، در حالی که چینی واقعی نمی تواند، و کثیفی انباشته شده روی یک پایه بدون لعاب را می توان فقط به سختی پاک کرد، در حالی که به راحتی از چینی واقعی پاک می شود.